در روزهای قحطی عاطفه که کالای مهر و محبت بی ریا پیدا نمی شود،بهترین لحظه هایم با مهر تو می گذرد.خوشبختی عظیم زمانی به من روی می آورد که صدای دلنشین تو در گوشم طنین انداز شود و چشمانم میزبان قدمهای مهربانت گردند.آن روز به شوق دیدار تو بال می گیرم و پرواز می کنم،آن روز با تو سرود مهر و محبت واقعی را سر می دهم.

نور تو

هر داغ دل زپرتو حسنت ستاره ای ست

هر زره ای ز مهر رخت،ماهپاره ای ست

نا آب داده تیغ تو گلزار دهر را

هر گلی درین چمن جگر پاره پاره ای ست

پیداست از شراره دل این که نور تو

پنهان ز دیده،در دل هر سنگپاره ای ست

سعید قصاب کاشانی

انتهای این جاده،ابتدای رسیدن ِتوست.روزهای فراق سالهاست که از مقابل چشم های سرخمان راه می روند.

عقربه های ساعت سرگیجه گرفته اند بس دور خودشان دویده اند و سراسیمه منتظر تا تو به غصه هایشان دل بگشایی.

آب مسافر همیشه حاضر تمام دریاها را به چشم هایم ریختم.

جمعه فقط یک بهانه است.می دانم غفلت من از غیبت تو تلخ تر است.

اللهم عجل لولیک الفرج

در انتظارت ای صنم دیوانه ام، دیوانه ام

مست از شرابت می شوم پر کن تو این پیمانه ام

بازآ  ز کعبه یک شبی، آدینه را آیینه کن

شمعی، گلی، بیدل شوم در وصل تو پروانه ام

دردی ز هجرانت کشم، با یاد درمانت خوشم

هم چون مسیحا زنده کن، دستی بزن برشانه ام

جایی ندارم سر زنم، بالی نمانده پر زنم

چشمان بر در  مانده ام دیگر بیا در خانه ام

ای صبح بیداری ما، اکسیر هوشیاری ما

مست از شرابت می شوم ای ساغر میخانه ام

با زبان تمام عاشقان حرف می زنم از پشت این روزهای پر شتاب ،چگونه تو را صدا نزنیم چگونه به یادت نباشیم

چگونه نامت را زمزمه نکنیم که تمام صداهای روشن هستی در نام توست که تمام نام های مقدس تو را زمزمه کردند.

 به شاد باش امشب بر جمعه های خاموش من لبخند بزن.

اللهم عجل لولیک الفرج

دوباره هوا سرد می شود،برگ ریزان با همه قشنگی اش دل تنگ می کند آدم را وقتی قرار است کسی بیاید و نمی آید.اگر خدا قول نداده بود به آمدنش که تا بحال بغض هایمان ته کشیده بود در این وانفسای آهن و سنگ.

مادرم می گوید خدا همه چیز دارد اما نه،من خدایی دارم که او ندارد،به بنده اش ایمان دارد.

اللهم عجل لولیک الفرج

توی یک جمعه دلخواه

می گن می رسی تو از راه

مثل یک نسیم دلکش

بیکرانه مثل دریا

تویه انتظار نغزی

توی جاده های امید

تو اصلاً خود امیدی

توی لحظه های تردید

سمیه یوسفی از آباده

به گریه های بدون صدا دلم تنگ است
قسم به ندبة « آقا بیا» دلم تنگ است

ستاره می چکد از خلوت شبانه من
به وسعت همه گریه ها دلم تنگ است

شکسته بال و پرم در هوای دلتنگی
قفس نشین شده ام بی تو تا دلم تنگ است

تو نیستی متعلق فقط به خوبان که
شبی به خلوت من هم بیا دلم تنگ است

به حلقه های ضریح مجعد زلفت
گره زدم دل سرگشته را دلم تنگ است

چه می شود که شبی میهمانتان باشم
برای خیمه سبز شما دلم تنگ است

شبیه عطر بهشت است عطر سردابت
برای خانهتان، سامرا دلم تنگ است

قسم به پرچم مشکی روضة ارباب
برای دیدن کرب و بلا دلم تنگ است.