دیریست که می زنیم صدایش                        تاکه بشنویم جوابش

دیریست که گوش سپرده ایم برایش                تا که بشنویم صدایش

دیریست که چشم دوخته ایم به راهش           تا که بینیم رخ ماهش

دیریست که نشسته ایم به راهش                  تا که باشیم از منتظرانش

دیریست که هستیم به انتظارش                     تا که باشیم در رکابش

دیریست که کنیم التماسش                        تا کنیم جان را فدایش

دیریست که ریزیم اشک برایش                      تا بریم بهره ای از یک نگاهش

دیریست که دل می سوزد زغمش                با سوز دل زنیم صدایش

دیریست که دل سپرده ایم به عشقش           تا چو پروانه بگردیم به گردش

دیریست که سوزیم چون شمع                     اما نزدیم دم از این درد

یا مهدی (عج) مولای من،سالهاست صبح های جمعه ندبه گویان با اشک،مژه چشم هایم را آب و جارو می کنم تا مگر قدمگاه تو شود و در غروب غم انگیز چشمانم سمات را زمزمه می کنم و اشک حسرت می ریزم،بیا تا در حریمت بیاسایم ،با گریه هایت همنوا شوم.سر بر شانه بغضی بگذارم و مثل ابر بهاری گریه کنم و دانه های مروارید چشمانت را در صدف نگهداری کنم.ای سوار سبز پوش لحظه های من ،میدانم که روزی می آیی و پرستوهای مهاجر

را بر شاخسار آرامش ،ماوا می دهی.ای خوب،دیگر نمی توانم اشک هایم را در چاه چشمانم اسیر کنم،باران اشکم را بر سجاده نیازم جاری می کنم که اشک،مهر استجابت دعاست،ای زلال عصمت،آتش معصیت در وجودم شعله ور است،بر من ببار و تطهیرم نما. بیا بیا بیا تو چگونه در غیبتی در حالی که وقتی می رفتی نوید آمدنت را دادی.بیا که آمدنت به پایت بوسه میزنم و جای پایت را با عشقی که در دل نهفته است قاب بگیرم. بیا که با آمدنت تنهایی های عاشقانت را پایان دهی و عاشقانت را پایان دهی و عشاقت را در این وادی تنها نگذار یا مهدی

اللهم اشف صدر الحسین بقیام الحجه(عج)

ای بهترین مقصود!ای محبوب تر از محبوب،ای همدم غریبان،ای سامان بخش هر پریشان،ای پیشوای محرومان،ای دادخواه مظلومان،ای فریادرس درماندگان،ای آخرین امید.دیدگان جستجوگر ما بر دروازه هر سحر قامت تو را منتظر است آیا می شود که شام تار هجران ما به صبح روشن وصالت بدل شود.ای عزیز!آن هنگام که تنهایم،انیسم تویی،آنجا که وامانده ام،دستگیرم تویی.در دریای لطف و مهربانی تو غرقه ام و به هر سو می نگرم تو را می بینم،چگونه از تو روی گردانم در حالی که همواره روی من داری؟چگونه از تو غافل شوم وقتی که تو با منی؟ای آقای من صحرای عطشان دل های ما را به بارش سحاب رحمتت سیراب ساز و حیات طیبه ای به ما کرامت فرما که به یاد تو و به سوی تو زندگی کنیم.تنها به تو و دوستان تو دل بندیم و از غیر تو دوری کنیم.

وقتشه که بیایی و مظلومان جهان را از دست دجالان روزگار برهانی

دجالان خارج شده اند از پیله خود سفیانی هم بیدار شده و هر روز در جای جای کشورهای اسلامی دستشان به خون نفس زکیه های بسیار آلوده شده کودکان بی گناهی که جرمشان، مسلمان زاده اند بیا که دیگه صبرمان رو به اتمام است بیاکه منتظرانت چشم در راهند

اللهم عجل لولیک الفرج

انگاری دلم گرفته اندازه بغض یا کریما

عصر جمعه توی ایوون،می شینم مثل قدیما

تو دلم می گم آقا جون،تو مرادی،من مریدم

من به اندازه وسعم طمع عشق تو کشیدم

کاشکی از قطره اشکت کمی آبرو بگیرم

یعنی تو چشم? چشمات با نگات وضو بگیرم

برای لحظه دیدار از قدیما نقشه داشتم

یه دونه هدیه ناچیز واسه تو کنار گذاشتم

یادمه یکی بهم گفت" هرکی تنهاست توی دنیا

یه دونه نام? خوش خط بنویسه واسه آقا

کاغذ نامه رو بعدش توی رودخونه بریزه

بنویسه واسه مولاش،خاطرت خیلی عزیزه"

 برای سلامتی و تعجیل در قیام آقا صلوات رو فراموش نکنید.

پـــاهــایمان نــای رفتن بـــه شنبـــه را نــــدارد ...

 من طعم جمعه‏ها را دوست دارم. هر جمعه بر فراز بلندترین قلّه‏ها، غروب جمعه و غروب انتظار دیگر را به انتظار مى‏نشینم. دل‏هامان غرق انتظار است. چشم‏هامان گریان، از آمدن جمعه‏اى دیگر و نیامدنت، پاهامان ناى رفتن به شنبه ندارد.
یامهدى،

 جایگاهت در قلب‏هاى ما است و دل‏هامان خانه عشقت.
وقتى بیایى، کبوتران سپید بال انتظارمان را در آبى آسمان ظهورت به پرواز در خواهیم آورد و درخت تنومند انتظارمان به ثمر خواهد نشست.
یا مهدى،

 اى مرهم دل‏هاى شکسته، بیا. بیا و با آمدنت زخم‏هاى وجودمان را درمان کن.
یامهدى،

 دیده‏ام همراه با حنجره تاول زده سرود ظهورت را زمزمه مى‏کند و اجابتت را التماس.

غوغای دل من

امشب چه غوغایی در دل من بر پا شده است،احساس می کنم  امشب تمام غصه هایم غروب می کند.اشک در چشمانم حلقه بسته است و بغض گلویم را می شکند .اشک هایم چنان می ریزد که دیگر توان آرام شدن ندارم. دلم می خواهد فریاد بزنم تا مولایم مهدی (عج) از راه برسد کسی که به خاطرش مدتهاست به انتظار نشسته ام و فقط جمعه ها به آمدن او امیدوار مانده ام ،جمعه ای که با آمدنش لحظه به لحظه هایش ملکوتی و پر از نور و رحمت است .آنقدر ملکوتی که احساس می کنم فرشته ها در آسمان حلقه ای ساخته اند .لحظه ای که با آمدنش امید را در دلم زنده می کند و آنقدر می گویم که مهدی ناله هایم را بشنود.